فرزند پروری استبدادی – بخش پنجم
فرزند پروری استبدادی
راه دوم سبک های فرزندپروری که در مورد انها صحبت می کنیم سبک استبدادی است. این سبک دقیقا برخلاف سبک سهل گیرانه است والدین به شدت کنترل گر هستند هیچ حق انتخابی هم برای کودک قائل نمیشوند مدام درحال وضع قانون اند بدون دلیل خواسته های کودک را رد می کنند و معتقدند اگه به کودک روی خوش نشان دهند کودک لوس میشود محبت خود را به کودک نشان نمیدهند و ممکن است از تنبیه استفاده کنند اجازه ی اشتباه کردن حتی به صورت جزیی هم به کودک داده نمیشود در مورد هر موضوع کودک انها هستند که تصمیم گیرنده اند و انتظار دارند کودک بدون چون و چرا چشم بگوید امّا در دل کودک چه میگذرد؟
فرزند پروری استبدادی – بخش پنجم
اوایلش ممکن است کودک مشکل خاصی را نشان ندهد امّا به مرور وقتی که تفاوت بین رفتار والدین خودش و دوستاش یا کودکان فامیل را می بیند از والدین خودش کم کم متنفر میشود و شروع می کند به لجبازی یا مقابله کردن . والدین سخت گیری را بیشتر می کنند و بچه بیشتر اذیت می شود اینجاست که خانه تبدیل به میدان جنگی بین والدین و کودک می شود. در ظاهر والدین به دلیل قدرت و بزرگیشون برنده ی این ماجرا هستند امّا در باطن فرزند یاد می گیرد در حضور والدین قوانین را رعایت کند امّا تا چشم پدر و مادر را دور دید شروع به شیطنت می کند نهایتا می بینیم کودک در شکل گیری هویت و استقلال فکری اش دچار مشکل های جدی میشود و در بزرگ سالی با اعتماد به نفس کم، سرکشی یا گوش به فرمان بقیه بودن و دهن بینی روبه رو میشود این مورد آخر یعنی وابسته به نظر بقیه بودن زمینه ساز خطرناکی برای بزه کاری و اعتیاد است. اگر نمره ی شما در سوالاتی که در پست قبلی گفته شد بالای 3 شما سبک استبدادی را دارید و حتما حتما باید به روانشناسی مراجع کنید.
نویسنده منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
