كم بودن مايع آمنيوتيك و کاهش تعداد ضربان قلب جنين

كم بودن مايع آمنيوتيك و کاهش تعداد ضربان قلب جنين
كم بودن مايع آمنيوتيك و کاهش تعداد ضربان قلب جنين
ني ني سايت: مايع آمنيوتيك از جنين مراقبت كرده و به نگهداشتن دماي ثابت بدن كمك مي كند. علاوه بر اين، مواد غذايي لازم را به بدن جنين مي رساند و رشد و پرورش ششها، سيستم روده اي، معدي، ماهيچه ها و استخوان هاي جنين را ارتقا مي بخشد و از فشردگي بند ناف جلوگيري مي كند.

بعضي از مطالعات نشان داده اند، آمنيوتيك قادر است بو و رايحه و طعم غذاهايي كه مادر مصرف مي كند را به جنين انتقال دهد.

پس از 16 هفته، زماني كه جنين شروع به بلعيدن مايع مي كند، قسمتي از ادرار او تشكيل مي شود. حجم ادرار جنين در 3 ماه اول بارداري در حدود 1 فنجان بوده و 3 ماه سوم بارداري به اندازه 4 فنجان افزايش مي يابد سپس در ابتدا ماه بعد به 3 فنجان كاهش مي يابد.  
كم و يا زياد بودن بيش از اندازه مايع باعث ايجاد خطرات و مشكلاتي در تولد جنين مي شود. زماني كه مقدار مايع بيش از اندازه كم باشد( در 4 درصد از بارداري ها اتفاق مي افتد) احتمال پاره شدن زودهنگام آن و بروز مشكلاتي مثل ديابت و فشار خون بالا براي مادر مي شود. چنانچه كم بودن بيش از اندازه اين مايع در ابتداي بارداري اتفاق بيافتد در رشد جنين تاثير مي گذارد. در آينده، كمبودن مايع و عدم شناور بودن آن در اطراف بند ناف همراه با اتقباضات، تعداد ضربان قلب جنين را كاهش مي دهد.
زماني كه مقدار مايع بيش از اندازه زياد باشد ( در 1 درصد از بارداري ها اتفاق مي افتد) باعث توليد عفونت ها و نابهنجاري ضربان قلبجنين مي شود. هر دو اين شرايط قابل تشخيص و درمان هستند و براي اينكه متخصص از صحت سلامتي جنين مطمئن شود تست هاي زيادي در دوران بارداي انجام مي شود.
كم بودن مايع آمنيوتيك و کاهش تعداد ضربان قلب جنين
ني ني سايت: مايع آمنيوتيك از جنين مراقبت كرده و به نگهداشتن دماي ثابت بدن كمك مي كند. علاوه بر اين، مواد غذايي لازم را به بدن جنين مي رساند و رشد و پرورش ششها، سيستم روده اي، معدي، ماهيچه ها و استخوان هاي جنين را ارتقا مي بخشد و از فشردگي بند ناف جلوگيري مي كند.

بعضي از مطالعات نشان داده اند، آمنيوتيك قادر است بو و رايحه و طعم غذاهايي كه مادر مصرف مي كند را به جنين انتقال دهد.

پس از 16 هفته، زماني كه جنين شروع به بلعيدن مايع مي كند، قسمتي از ادرار او تشكيل مي شود. حجم ادرار جنين در 3 ماه اول بارداري در حدود 1 فنجان بوده و 3 ماه سوم بارداري به اندازه 4 فنجان افزايش مي يابد سپس در ابتدا ماه بعد به 3 فنجان كاهش مي يابد.  
كم و يا زياد بودن بيش از اندازه مايع باعث ايجاد خطرات و مشكلاتي در تولد جنين مي شود. زماني كه مقدار مايع بيش از اندازه كم باشد( در 4 درصد از بارداري ها اتفاق مي افتد) احتمال پاره شدن زودهنگام آن و بروز مشكلاتي مثل ديابت و فشار خون بالا براي مادر مي شود. چنانچه كم بودن بيش از اندازه اين مايع در ابتداي بارداري اتفاق بيافتد در رشد جنين تاثير مي گذارد. در آينده، كمبودن مايع و عدم شناور بودن آن در اطراف بند ناف همراه با اتقباضات، تعداد ضربان قلب جنين را كاهش مي دهد.
زماني كه مقدار مايع بيش از اندازه زياد باشد ( در 1 درصد از بارداري ها اتفاق مي افتد) باعث توليد عفونت ها و نابهنجاري ضربان قلبجنين مي شود. هر دو اين شرايط قابل تشخيص و درمان هستند و براي اينكه متخصص از صحت سلامتي جنين مطمئن شود تست هاي زيادي در دوران بارداي انجام مي شود.
منبع:Fitpregnancy

دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *