کار بیرون از منزل و نگهداری از فرزندان و مهارت مادر
مادربودن موهبتی شگفت‌انگیز است و شاید پیچیده‌ترین، مشکل‌ترین و در عین حال خاص‌ترین واقعه زندگی هر زن باشد. البته اگر به این موضوع، احساسات ناشی از تنهاگذاشتن کودک در خانه و بازگشت به کار را هم بیفزایید، آنگاه سختی و عظمت مادری شاغل‌بودن بیشتر نمایان می‌شود. این کار در واقع هنری است که مستلزم شهامت و جسارت خاصی نیز هست. هر مادر شاغلی پس از تولد فرزند خود و در آستانه بازگشت به کار با سؤالاتی مانند اینها روبهرو خواهد شد: آیا می‌توانم به خوبی به فرزندم رسیدگی کنم؟ آیا قادر خواهم بود همزمان از عهده وظایف خانوادگی و کاری خود برآیم؟ این موضوع چه تأثیری بر فرزند و همچنین روند کاری‌ام در محل کار خواهد گذاشت؟ آیا فرزندم آزرده‌خاطر نخواهد شد؟ و… هنگام تصمیم‌گیری درباره کارکردن، عوامل گوناگونی مانند ارزش و معنای شغل، استفاده از مهدکودک یا پرستار بچه، سپردن فرزند به خویشاوندان و همچنین احساسات و عقاید ، در مورد نقش مادر به میان می‌آید. اما آنچه مهم است این است که بتوانیم با توجه به شرایط موجود بهترین راه را انتخاب کنیم؛ به‌گونه‌ای که نه فرزندمان آسیب زیادی ببیند و نه به کارمان لطمه جدی‌ای وارد شود.در واقع شما بهترین کسی هستید که می‌توانید درباره کیفیت نگهداری از فرزندتان تصمیم بگیرید و خوب می‌دانید که تصمیم‌تان چه اندازه در آینده او و خودتان مؤثر خواهد بود. بازگشت به کار پس از به‌دنیاآوردن یک نوزاد، فصل تازه‌ای در زندگی شما به وجود خواهد آورد. پس از تولد فرزند، احتمالا احساس متفاوتی نسبت به شغل خود خواهید داشت. بعضی مادران آن‌قدر شیفته کارشان هستند که علاقه زیادی به ماندن در منزل و نگهداری از فرزندشان ندارند و دوست دارند بیشتر در کارهای اجتماعی بیرون از منزل موفق باشند تا اینکه صرفا به عنوان مادر شناخته شوند. اما عده‌ای دیگر از مادران هم هنگامی که برای اولین بار پس از مرخصی به محل کارشان برمی‌گردند احساس خاصی دارند و به نظرشان می‌رسد میان انتخاب ماندن در منزل و برگشت مجدد به محل کار در نوسان هستند. در واقع هرگونه هم که فکر کنید، تنها گذاشتن نوزاد در این شرایط یکی از دشوارترین کارهایی است که با آن روبهرو می‌شوید. به علاوه مشکل زمانی بیشتر نمایان می‌شود که فرزندتان چهاردست و پا راه می‌رود و گاهی هنگام خداحافظی تا مدت‌ها صدای گریه‌اش در گوش‌تان می‌پیچد! همچنین ممکن است وقتی به سن و سال مدرسه می‌رسد سختی‌های دیگری به وجود بیاید و فرزندان از این وضعیت شکایت کنند و بخواهند شما زمان بیشتری را به آنها اختصاص دهید. در این هنگام بهتر است نیازهای کودکان و موقعیت خود و آنها را بسنجید، درباره‌اش با همسرتان گفت‌وگو کنید و تصمیم بگیرید چه چیزی به نفع همگی‌تان خواهد بود و آرامش بیشتری به شما می‌دهد.ممکن است اطرافیان هم عقاید مختلفی داشته باشند و حتی خانواده یا دوستان و همکارانتان اصرار داشته باشند که مبادا شغل به این خوبی را فدای وظایف خانه‌داری و نگهداری از فرزندتان کنید. البته خوب است که نظر همه را بشنوید و از تجربیاتشان استفاده کنید ولی فراموش نکنید این تصمیم‌گیری کاملا شخصی و خصوصی است و به وضعیت و احساس خاص خودتان و همسرتان مربوط می‌شود. هنگام بازگشت به کار می‌توانید احتمالاتی را برای خود در نظر بگیرید و در صورت امکان در چند ماه اول- تا زمانی که فرزندتان به نبود شما عادت کند- شرایط را به گونه‌ای تغییر دهید. شما ببینید آیا کارفرمایان شما مایلند تا ساعت کاری متغیری را برای شما درنظر بگیرند. این را حتما از آنها سؤال کنید. زمان کاری متغیر، این امکان را برای شما فراهم می‌سازد تا اوقات شروع و پایان کار و استراحت‌تان را خودتان تعیین کنید. بنابراین در مدتی معین و ساعاتی که توافق کرده‌اید در محل کار خود حاضر خواهید بود. شاید بتوانید ساعات کارتان را فشرده‌تر کنید، یعنی تعداد روزهای کمتری سرکار بروید ولی آن را به‌گونه‌ای در روزهای دیگر جبران کنید؛ برای مثال 4روز در هفته به صورت تمام‌وقت یا 9روز در هر 2هفته، با یک روز تعطیل.به علاوه شاید بتوانید ترتیبی فراهم آورید که حداقل چند روز از هفته را در خانه کار کنید. به این ترتیب در زمان رفت‌وآمد به محل کار صرفه‌جویی می‌کنید و می‌توانید با انعطاف بیشتری کار کنید. انتخاب کار پاره‌وقت نیز گزینه مناسبی است و راه‌حل ایده‌آلی برای معضل ترکیب کار و خانواده به حساب می‌آید زیرا بدین‌ترتیب هم کارتان را ترک نمی‌کنید و هم درآمدی خواهید داشت، به علاوه از سایر مزایای زندگی افراد شاغل نظیر جنب‌وجوش‌های کاری، فعالیت‌های اجتماعی و همکاری با دیگران هم بهره‌مند می‌شوید. از همه مهم‌تر، اینکه وقت بیشتری دارید تا با فرزندتان باشید و کمی هم به کارهای خانه برسید در ضمن بتوانید بیشتر مطالعه و استراحت کنید؛ بدون آنکه مجبور باشید با وجود خستگی، همه کارها را طی چند ساعت (بعد از پایان کار تمام‌وقت) یا تعطیلات آخر هفته به صورت فشرده سروسامان دهید. البته این موضوع مستلزم آن است که بتوانید کاری نیمه‌وقت پیدا کنید. در بعضی کارها این موضوع چندان سخت نیست اما در بعضی دیگر امکان کارکردن به طور نیمه‌وقت وجود ندارد. کار در خانه نیز موضوعی است که در این شرایط می‌توانید به آن فکر کنید اما آیا واقعا امکان چنین کاری وجود دارد؟! کسی که آشنایی کمی هم با وظایف نگهداری از کودکان داشته باشد می‌داند که این موضوع به سادگی امکان‌پذیر نیست! فکر نکنید که مادرتان یا شخص دیگری می‌تواند از فرزندتان مراقبت کند تا شما در خانه کار اداری‌تان را انجام دهید. نشستن پشت میز کامپیوتر و نادیده گرفتن آنچه بیرون از اتاق شما می‌گذرد کاری بسیار سخت به‌نظر می‌آید! در بسیاری از مواقع اگر کودک‌تان بداند که شما در خانه هستید ترجیح می‌دهد در کنار شما بماند، نه کس دیگر. به این ترتیب تنها کاری که می‌شود کرد این است که او را به جایی بیرون از خانه- خانه والدین یا خویشاوندان- ببرید که البته در آن صورت هم باید ذهن‌تان را به‌گونه‌ای روی کار متمرکز کنید که نخواهید دائم نگران فرزندتان باشید که این هم چندان آسان به نظر نمی‌رسد.البته مزیت کار در منزل آن است که از مزاحمت‌های وقت و بی‌وقت اطرافیان، رفت‌وآمدهای محل کار، حضور در جلسات بیهوده و… آزاد هستید و هر زمان دوست داشته باشید می‌توانید کار کنید. اما اگر واقعا تصمیم دارید که کارتان را ترک کنید و در خانه کار کنید، باید تمامی شرایط را در نظر بگیرید و بعد اقدام به چنین کاری کنید. برای مثال بهتر است قبل از تصمیم‌گیری نهایی، چند وقتی آن را امتحان کنید.
گرداورنده : سارا گودرزی
