پرسش و پاسخ – بخش بیست و چهارم (کودکان خجالتی)
مادر بعدی پرسیده است من پسرم پنج ساله است یادم است که از سه سالگی خیلی خجالتی بود هنوز هم زمانی که کسی به منزل می آيد کلی زمان می برد که در جمع بیاید البته زمانی که صمیمی می شود خیلی راحت برخورد می کند اما بطور کلی بار اول خجالت می کشد چقدر این رفتار طبیعی است و یا غیر طبیعی و نگران کننده است؟
در ابتدا تعریفی از خجالت دهیم، خجالت یک ویژگی شخصیتی است و عیب و ایرادی در کودک نیست پس نیازی نیست که دعوا بکنید، نیاز ندارد از این رقابت خجالت بکشید
پرسش و پاسخ – بخش بیست و چهارم (کودکان خجالتی)
درواقع احساس خجالت یک واکنش طبیعی است هر فردی با یک محیط جدید که روبرو می شود این حس که ترکیبی از ترس و کنجکاوی است را تجربه می کند بیشتر کودکان قبل از اینکه سه ساله شوند خیلی راحت با سایرین ارتباط برقرار می کنند و به نظر خیلی اجتماعی هستند اما بعد از سه سالگی کم کم ترس های کودک شروع می شود و سعی می کند تا از غریبه ها اجتناب کند در اینجا است که آغاز شروع حس حسادت و شرمندگی است پس تغییر در کودک بوجود می آید که کمتر اجتماعی است و سعی می کند از آدم هایی که کمتر آنها را می بیند و غریبه تر هستند فرار کند
پرسش و پاسخ – بخش بیست و چهارم (کودکان خجالتی)
در این حالت تشویق و حمایت شما می تواند خیلی کمک کننده باشد این نکته را هم در نظر بگیرید که در بعضی از فرهنگ ها خجالتی را به عنوان یک مزیت می دانند و درواقع آدم خجالتی را ستایش می کنند و این رفتار را جزو ویژگی های خوب قلمداد می کنند پس قدم اول این است که ببینیم زمانی که کودکمان شروع به تعامل با سایرین است چگونه برخورد کرده ایم مدام به کودک گوشزد کرده ایم که چگونه سلام دهد؟ چه جوابی دهد؟ چطوری بایستد؟ یا همیشه درحال اصلاح کردن هر چیزی که کودک می گوید هستیم اگر بله. پس اعتماد به نفس کودک را از او گرفته ایم و برای تغییر الگوی رفتاری خودتان و جبران آسیبی که به پیکره روانی کودک زده اید
پرسش و پاسخ – بخش بیست و چهارم (کودکان خجالتی)
باید نزد روانشناس روید به کودکتان به هیچ وجه برچسب خجالتی بودن نزنید اینکه جلوی جمع بگویید کودکم خیلی خجالتی است شما ببخشید احساس گناه به کودک می دهد و احساس می کند یک چیز غیرطبیعی دارد و این وضعیت کودک را هی بدتر و بدتر می کند وظیفه شما به عنوان والدین این کودکان این است که با آنها همدلی کنید و به کودکان بگویید خیلی طبیعی است که زمانی که غریبه ای را می بینند احساس ناامنی داشته باشند، دلشان نخواهد که خیلی با او حرف بزنند، همدلی کنید و به کودک بگویید هر اتفاقی که بیفتد شما کنار آنها هستید و دوستشان دارید و به هیچ عنوان کودک را مجبور به انجام کاری نکنید پس خیالتان راحت باشد که زمانی که فشار روانی را از کودک بر می دارید کودک راحت تر می تواند تعامل بکند و سعی بکنید در تمام حالت هایی که دارد با سایرین صحبت می کند با لبخند زدن، نگاه محبت آمیز کودک را تشویق کنید که این کار را ادامه دهد.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
