پرسش و پاسخ – بخش بیست و یکم (مرگ والدین کودک)
والد بعدی پرسیده اند که درباره ترس و اضطراب کودک سوالی برای من پیش آمده است درباره مسئله مرگ شما گفتید چه کارهایی نباید انجام داد اما نگفتید که چه کارهایی باید انجام داد مثلا با کودک سه یا چهار ساله و یا حتی بیشتر که پدر یا مادرش را از دست داده است چطور رفتار کنیم؟
درواقع در بین حرف ها گفته شد که چه کار باید انجام دهیم مسئله خیلی ساده است شما باید به زبان کودک و از طریق قصه و داستان برای کودک خردسال مرگ را توضیح دهید برای اینکار هم کتاب های بازار مفید است اما چیزی که در این مورد مهم است و ما بیشتر به آن می پردازیم
پرسش و پاسخ – بخش بیست و یکم (مرگ والدین کودک)
خطاهایی است که والدین نادانسته انجام می دهند با دادن وعده به کودک که بعدا می آید، رفته سفر، اون حواسش هست مسئله را هی وخیم و وخیم تر می کنند در مورد قسمت دوم سوال که یک سوال کاملا متفاوت است اینکه کودک سه یا چهار ساله یا حتی بیشتری که مادرش را از دست داده چطور رفتار کنیم؟ آيا منظورتان این است که شما همسرتان را از دست دادید و الان کودک شما سه یا چهارساله است و الان نمی دانید که باید چطور با کودک رفتار کنید؟ باید شروع می کردید از قبل حتی اگر اتفاق عجیب و غریبی هم در خانواده نیفتاده است شروع بکنید در مورد مرگ به کودک به زباتون ساده بدون اینکه اضطرابی به کودک دهید برای کودک توضیح دهید
پرسش و پاسخ – بخش بیست و یکم (مرگ والدین کودک)
کودک باید قبل از اینکه این اتفاق بیفتد آماده شده باشد مخصوصا اگر پدر یا مادر کودک مریضی خاصی دارند و امید به زندگی والد خیلی کم است شروع بکنید کودک را آماده کردن ولی اگر قرار است الان یک دفعه ای اتفاقی افتاده ناگهانی و بدون آمادگی به کودک توضیح دهیم که چه اتفاقی افتاده است پدر یا مادر دیگر وجود ندارد کار از طریق روانشناس باید صورت بگیرد یک روانشناس خیلی حرفه ای که بتواند کمک بکند کودک افسردگی نگیرد، اضطراب شدید نگیرد اما اگر منظورتان این است رفتار با کودکی که تک سرپرست است پدر یا مادرش را از دست داده است مثلا یکی از اقوام هستید کودک یتیم شده است چطور با این موضوع برخورد بکنیم
پرسش و پاسخ – بخش بیست و یکم (مرگ والدین کودک)
باید حواسمان باشد از دلسوزی اجتناب کنیم مدام دنبال تفره رفتن از ماجرا نباشید قطعا این شرایط برای هر کودکی سخت است ولی فیلم بازی کردن و دلسوزی اضافی راه حل درستی برای رفتار با این کودکان نیست باید مراقب باشیم که زیاد از حد جلوی کودک با کودک خودمان تعامل خیلی محبت آمیزی نداشته باشیم درواقع اغراق آمیز خیلی قربون صدقه کودکمان نرویم که او متوجه نبود این محبت شود یا برعکس با کودک خودمان خیلی بد برخورد نکنیم که کودک خودمان آسیب ببیند پس تا جایی که می توانیم تعامل باید به شدت نرمال باشد و این اتفاق اگر برای ما به عنوان یک بزرگتر یک رویداد نرمال باشد که ممکن است برای هرکسی پیش آید کمتر احتمال دارد که رفتار عجیب و غریبی نشان دهید مخصوصا اینکه کودک آماده شده باشد و به کودک یاد داده شده باشد که مرگ یک چنین اتفاقی است و کودک در مورد مرگ کاملا اطلاعات داشته باشد.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
