غذا نخوردن کودک
بیاشتهایی كودكان یكی از نگرانیهای همیشگی پدر و مادرهاست، اما اینكه كودكان میلی به خوردن غذا ندارند و همیشه از خوردن مواد غذایی مورد نیازشان سر بازمیزنند، دلایل متعددی دارد كه با شناخت درست آنها به سادگی میتوان كودك را به غذا خوردن تشویق كرد؛ حتی با روشهای سادهای مثل تزئین غذا و سرو كردن آن در ظرفهای مخصوص بچهها.
اشتها یعنی میل خاص دستگاههای بدن که فرد را به سوی انتخاب غذای مورد نیاز و لازم هدایت میکند. اشتها نیز حالتی شبیه نفسکشیدن ، بلعیدن و سایر برنامههای بدن انسان بوده ، بی اختیار و غیر ارادی است. بدیهی است که تمایل نداشتن کودکان به غذا ، والدین را نگران میکند، اما باید به میل آنها احترام گذاشته و در ضمن به حل مساله پرداخته شود، در ضمن لازم نیست که اوقات غذا خوردن به ساعت جدال و درگیری تبدیل شود. غذا نخوردن کودکان را به بدخلقی آنها نسبت ندهید.
برخی از مادران ممکن است از همان سنی که شروع به دادن غذا به کودک میکنند، این مشکل را پیدا کنند. بطوری که کودکان آنها اغلب از خوردن غذایی که به آنها داده میشود امتناع میکنند. چنین کودکانی اغلب وزن کمتری دارند و موجب نگرانی مادران خود میشوند. چنین حالتی در کودکان شاید در بیشتر موارد به مشکلات جسمی آنها مربوط نشود و بیشتر به شیوه غذادهی مادران مرتبط باشد. مادران اغلب به صورت ناآگاهانه به شیوهای به کودک خود غذا میدهند که موجب دلزدگی او از غذا میشوند و یا حداقل نمیتوانند آنها را تشویق به خوردن کنند.
رشد سریع نوزادان در سال دوم و سوم نسبت به سال اول زندگی که وزن تولدشان به سه برابر افزایش مییابد (یعنی حدوداً 9 تا 11 کیلوگرم) و همچنین افزایش قدی بین 25 تا 30 سانتیمتر نسبت به قد زمان تولد خود دارند، بسیار کاهش مییابد و این تفاوت سرعت وزنگیری و افزایش قد طبعاً در میزان نیاز آنها به مقدار انرژی و مواد مغذی و حجم غذای خورده شدهی آنها نیز تأثیر گذاشته و کمغذایی آنها را موجب میگردد که نباید با بیاشتهایی و یا کماشتهایی اشتباه گرفته شود.
منابع:
http://daneshnameh.roshd.ir/
http://www.tebyan.net
http://www.tebyan.net
گردآورنده: فریبا نقدی