غذا خوردن کودکان
غذا خوردن بچه ها جدال پایان ناپذیر بین کودکان و والدین
بچه ها در غذا خوردن هم – مانند کارهای دیگر – سعی در نشان دادن استقلال خود دارند. آن ها به زودی به شما ثابت خواهند کرد که به زور نمی توانید به آنها غذا بدهید.درضمن این نکته برای او روشن می شود که غذا خوردن مسئله ای است که مامان و بابا بیش تر از همه چیزدیگر نگرانش هستند. نگرانی غریزی والدین درباره غذا خوردن یا بی اشتهایی کودکشان کاملا طبیعی است . آنان می دانند غذاخوردن در فواصل منظم و تنوع مواد غذایی در رشد و تکامل بچه ها نقش بسیار مهمی بازی می کند بنابراین اگروقت غذا ،کودک به فکر بازیگوشی باشد یا از خوردن غذایی که به او می دهند، امتناع کند ، والدین نمی توانندصبور باشند و بی تفاوت از کنار مسئله بگذرند چرا که تغذیه بچه مقوله ای عاطفی است . برای اینکه عواطف شدید پدر و مادر نسبت به غذا خوردن کودک به شکل مناسبی ابراز گردد، والدین باید قواعد و روال مشخصی را تعیین و حد و حدود و خط قرمز ها را مشخص کنند تا غذا خوردن تبدیل به امری لذت بخش شود نه جنگی بی پایان.
غذا خوردن کودکان
شاید تغذیه کودک با توجه به در دسترس بودن مواد غذایی مختلف کار راحتی به نظر برسد اما گاهی اوقات غذا دادن به بچه ها تبدیل به صحنه نبردی مداوم می گردد. شما زحمت می کشید و مواد غذایی مناسبی را تهیه کرده و می پزید اما فرزندتان به آن لب نمی زند و در عوض به خوراکی های بی خاصیت و نا مناسبی مانند پفک ، بیسکویت ، شکلات ،چیپس و نوشابه علاقه بسیار زیادی نشان می دهد و روزانه چندین نوبت آنها را از شما تقاضا می کند. به خاطر بسپارید ، علاقه کودکان به شکلات ، بستنی و بیسکویت مادر زادی نیست بلکه تهیه و در دسترس بودن این مواد است که اهمیت دارد . به عنوان مثال برای فرزنداتان یک برش هلو می تواند به اندازه یک ظرف بستنی لذت بخش باشد ، بنابراین جز چگونه غذا خودن نوع غذا را هم به کودکتان آموزش دهید .این شمایید که خوراک او را انتخاب می کنید ،پس از همان بدو تولد ، وی را به تغذیه مناسب عادت دهید تا رویه مناسبی را در زندگی در پیش بگیرد.
گردآورنده : سارا گودرزی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
