برخی اثرات مثبت طلاق والدین بر کودکان
واقعیت این است که گاهی طلاق و پایان دادن به زندگی مشترک انکارناپذیر است زیرا با ادامه زندگی پر از تنش والدین و کودکان آسیب بیشتری می‌بینند. بنابراین رفتارهای صحیح در برابر همسر سابق و اداره نحوه تعامل با وی در ایجاد محیطی آرام و کاهش اثرات روحی و جسمی طلاق بر فرزندان بسیار موثر است. محمد ابراهیم مرامی رئیس پژوهشکده علوم رفتاری می‌گوید: آنچه مسلم است نقش پدر و مادر در رشد و شکل گیری شخصیت کودک متفاوت اما مکمل یکدیگر است. همه جنبه‌های عاطفی شخصیت کودک از طریق تعامل کودک با مادرش شکل می‌گیرد و اگر به هر دلیلی از جمله طلاق این رابطه مشکل پیدا کند کودک از این بعد آسیب می‌بیند. پدر نیز نقش شناخت و آموزش منطق را بر عهده دارد و کودک برای آموزش قوانین و مقررات از پدرش الگو می‌گیرد و عدم حضور پدر این بعد از شخصیت کودک را به مخاطره می‌اندازد. اگر جانشین مادر یا پدر بتواند بعد مختل شده رابطه عاطفی یا منطقی را تامین کند این آثار سوء جبران می‌شود. اما اگر به هر دلیلی نامادری یا ناپدری جانشین مناسبی نباشند یا پدر و مادر سعی کنند جانشین خود را تخریب کنند کودک در الگوگیری دچار تعارض می‌شود. آنچه مسلم است مادر یا پدر باید کمک کنند تا کودک با محیط زندگی و نامادری یا ناپدری‌اش سازگاری پیدا کند زیرا وی نه تنها تقصیری در این جدایی ندارد بلکه باید شرایط سختی را تجربه کند. تحریک کودک علیه نامادری یا ناپدری باعث بروز ناسازگاری می‌شود و این ناسازگاری منشا از بین بردن روابط بین نامادری و کودک یا ناپدری و کودک می‌شود و الگوی رفتارهای ناسازگارانه، منفی و رقابت‌های منفی و آسیب زا می‌شود. بنابراین پدر و مادر باید بچه‌هایشان را ازجنگ و جدل، پرخاشگری و بدگویی‌های طلاق دور نگه دارند.هرگز از کودک به عنوان پیغام آور استفاده نکنند و تنها به این موضوع فکر کنند که بچه‌شان برای رسیدن به آرامش و آینده ای مناسب چه نیازهایی دارند. در گام نخست پدر و مادر باید با فرزندانشان درباره طلاق صحبت کنند و سعی کنند از تاثیرات منفی و نامطلوب آن کم کنند زیرا گاهی فرزندان خودشان را مقصر طلاق یا یکی از والدین را در این زمینه مقصر می‌دانند. صحبت کردن در مورد طلاق البته به نحوی که احساسات منفی نسبت به همسر سابق مخفی شود کمک بزرگی به کودک یا کودکان خواهد داشت.
گردآورنده : سارا گودرزی
