بهبود روابط والد و کودکی (ترس کودک از والدین) – بخش هفتم
خیلی از ماها از دهن مامان بزرگ و بابا بزرگ هامون شنیدیم به کودک نباید بگی دوسش داری کودک باید ازت بترسه و حساب ببره اگه شما ی چنین پدر مادری داشتید خیلی راحت می تونید به کودکیتون فکر کنید و ببینید مضطرب میشید یا خوشحال ترس از والدین فقط باعث میشه کودک به خاطر تنبیه نشدن کارهایی که بهش می گن و انجام بده یا کارهایی که منع شده رو انجام نده امّا درواقع آموزش و یادگیری صورت نمیگیره درواقع به محض غیبت پدر و مادر کودک رفتارهای خودش و از سر می گیره حالا این رفتارها می خواد خوب باشه یا خطرناک باشه یا بد براساس الگوی خودش دیگه رفتار می کنه امَّا این بدترین قسمت این ماجرا نیست کودک علاقه ای که به پدر و مادر باید داشته باشه رو نداره همین زمینه ساز بدرفتاری های بیشتر کودک میشه کودک دلسوزی و همدلی با پدر و مادر در زمانی که اون ها ی مشکلی باهاش روبه رو شدن رو نداره، درکشون نمی کنه و بهش اهمیتی نمیده، تو سنین نوجوانی هم کودک کمی مستقل تر میشه بیشتر این چالش ها پیش میاد
بهبود روابط والد و کودکی (ترس کودک از والدین) – بخش هفتم
کودک برای اینکه انتقامی از والدینش بگیره میره دوست هایی انتخاب می کنه که والدینش اونارو رد می کنند هرکاری می کنه والدینش حرص بخورند چرا؟ چون کودکی از دستشون خیلی حرص می خورده امّا حالا اگه کودک شما متوجه بشه شما اون و واقعاً دوست دارید دقیقاً ماجرا برعکس میشه حس امنیتی که دوست داشه شدن به کودک میده باعث میشه حرف پدر و مادرو قبول کنه بهشون اطمینان کنه وقتی بهش توضیح میدن که این کار خطرناک یا اینکار مفید کودک لجبازی نمیکنه درواقع والدینی که مقتدر هستند برای کودک علت هر خواسته و قانون رو بیان می کنند کودک هم که میدونه والدین دوستش دارند و به طبع اون هم پدر و مادر رو دوست داره سعی میکنه به حرف هاشون گوش بده هرجا سوال داشته باشه یا مخالف باشه یا ناراضی باشه چون از پدر و مادر نمیترسه باهاشون حرف میزنه پدر و مادر مقتدر هم به حرف هاش گوش میدن و بیشتر براش توضیح میدن و نهایتاً انتهای این گفت و گو کودک متوجه منظور والدین میشه اینجاست که شما ی کودک باهوش و حرف شنو دارید که دوستون داره.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
