تفاوت های جنسیتی در بازی
تفاوت های جنسیتی در بازی ها از همان ابتدا نمایان میشود . پسرها پرخاشگرترند و بیشتر شلوغ‌بازی میکنند. این تفاوت ها در تمام فرهنگ های دنیا دیده می شوند (چه فرهنگ قبیله ای باشد و چه فرهنگی که از لحاظ فن اوری پیشرفته است). همچنین دخترها در تعاملات خویش، یکدیگر را بیشتر تقویت میکنند. وقتی گروه های متشکل از کودکان 5/4 ساله همجنس در قالب چند گروه کوچک داخل
کاروانی می رفتند که مبلمان آن برداشته شده و به جای آن داخلش اسباب بازی گذاشته شده بود، بازی پسرها و دخترها فرق میکرد . دخترها سازماندهی میکردند و قاعده و قانون می گذاشتند.
آنها با این که جر و بحث می کردند ولی برای قانع کردن یکدیگر به روش های فیزیکی متوسل نمی شدند. پسرها خشن تر بازی می کردند و غالباً کشتی میگرفتند . پسرها نه عصبانی به نظر می رسیدند نه یکدیگر را مجروح می کردند بلکه فقط طرز بازی انها با دخترها فرق داشت .
اگرچه عده ای میگویند مردها از لحاظ زیست شناختی مستعد این جریان هستند ولی تبیین های دیگری هم مطرح شده است. چون در برخی جوامع از مردها انتظار می رود پرخاشگرتر باشند آنها نیز پرخاشگرتر می شوند . بنا بر این احتمال وجود یک استعداد زیست شناختی لزوما نقش مهم یادگیری را رد نمیکند.
یافته پژوهشی جدید نشان می دهد تفاوت های موجود در چگونگی تعامل پدر و مادر با کودکانشان به خصوص هنگام بازی می تواند در دریافت کودکان درباره رفتارهای خاص مردان و زنان اثر بگذارد. تایج تحقیقات متعدد نشان داده اگر پیش روی دختر کوچکی اسباب بازی های مختلف قرار گیرد، حتی اگر هیچ مداخله ای انجام نشود، بیشتر به سمت اسباب بازی های دخترانه، نرم، بغل کردنی، عروسک ها و… می رود. اگر پسربچه ای در این شرایط قرار گیرد، اسباب بازی هایی را انتخاب می کند که هیجان، رقابت، حرکت دارد و بازی با آنها تحرک بیشتری می طلبد.
نقش محیط را هم نمی توان نادیده گرفت چون اسباب بازی ها فقط دخترانه یا پسرانه نیستند. اسباب بازی های خنثی مثل بازی های فکری، لگوها، پازل و… هم داریم که برای هر دو جنس مناسب هستند و بچه ها آنها را هم انتخاب می کنند.
منابع:
http://www.persianpersia.com
پاول اس کاپلان، روانشناسی رشد سفر پرماجرای کودکی، مترجم مهرداد فیروزبخت، انتشارات رسا، 1390
http://madaraneh.mihanblog.com
گردآورنده: فریبا نقدی
