نخستین واژه های گفتاری که توسط کودکمان ایجاد می شود
از حدود 10 ماهگی ، شیر خواران از جملات تک واژه استفاده می کنند . این جملات واژه های منفردی هستند که با توجه به سیاق کاربردشان ، معانی مختلفی را منتقل می کنند. ممکن است تنها والدین بفهمند که کودک چه می گوید. در 12 ماهگی ، اکثر شیر خواران می توانند 1 یا 2 کلمه قابل تشخیص را ادا کنند. (ماما) یا (دادا) ممکن است نخستین واژه های گفتاری باشند. در 18 ماهگی ، کودک نوپای متوسط 3 تا 50 واژه می داند، و معمولا نام برخی از اشیا مثل ( ماشین ) یا حیوانات مثل (هاپو) یا برخی از اجزای بدن مثل (چشم ) یا افراد مهم مثل (ماما) را می گوید. واژه های کنشی مانند (بای بای ) صفت ها مثل (داغ) یا قید ها مانند (نه ) نیز ممکن است شامل این موارد باشند. تعداد واژه های تازه آموخته توسط شیرخوار کاملا به میزان تعامل والد- کودک منوط است . برخی از والدین مدام با فرزندانشان صحبت می کنند. اشیا را نام می برند، واژه های منفرد و عبارات ها را تکرار می کنند، سوال می کنند، جملات کوتاه می گویند و با فرزندشان ، هر گاه با هم اند ، گفت و گو می کنند، تولید و فهم واژه ها در طی سال دوم زندگی افزایش چشمگیری می یابد. گرایش بزرگسالان به تغییر گفتارشان در موقع گفت و گو با کودکان خردسال سرعت گفتارشان را کاهش می دهند، می کوشند دستور زبان را رعایت کنند، به گفتارشان زیر و بم بیشتر و متنوع تری می دهند و بیشتر از جملات زمان حال استفاده می کنند . وقتی والدین از (هام هام ) برای غذا یا (چوچو)برای ترن استفاده می کنند ، به زبان والدانه صحبت می کنند. این گونه تعامل ها رشد درک زبان و توانایی برقراری ارتباط را تسهیل و کودکان را تشویق می کند که درباره تجارب خود گفت و گو کنند.
گفته های دو واژه ای (دوتایی )معمولا از 18 تا 24 ماهگی آغاز می شود. کودکان به منظور بیان ایده هایی که دوست دارند به دیگران انتقال دهند، شروع به ترکیب واژه ها می کنند : (سارا، گریه )، (پوف،رفت) این گفته ها بیانگر آگاهی کودک از ترکیب مسندالیه – مسند است : ساختارهای دیگری نیز هستند که از لحاظ زبانی پذیرفتنی به شمار نمی آیند ، مانند ( زیاد آب ) ، ( ماما دودو) (نی نی پوف ). گفته های دو واژه ای در واقع نمایانگر تلاش کودکان برای بیان خود از طریق زبان منخصر به فردشان است.
گردآورنده:سارا گودرزی
