مراحل رشد ادراکی کودک به چه شکل است؟
حسی حرکتی (تولد تا 18 ماهگی) 2- پیش از عمل وعقل(18 ماهگی تا 7 سالگی ) 3- عملیات ملموس و عینی (7 تا 12 سالگی) 4- عملیات صوری (12 ساللگی تا بزرگسالی)
دو سال اول تولد مرحله اول رشد ادراکی کودک است که بعنوان مرحله “حسی حرکتی” نامگذاری شده. مرحله ای است که کودک باید جهان را حس کند و بعد بر روی این جهان حس شده عملی را انجام دهد .
مرحله دوم که بین دو تا هفت سالگی است مرحله “پیش از عقل” نامگذاری شده . در این مرحله کودک با واقعیات جهان آشنا میشود . واقعیت در خارج از کودک قرار دارد و باید در این مرحله درونی شود . درست مانند دوربینی که عکس گرفته شده را به داخل خود می برد . این واقعیت خارجی باید به صورت درست درونی شود . این همان مرحله ای است که به آن “عینیت” می گویند .
وقتی این واقعیت توسط تخیل به گونه دیگری ( غیر درست) درونی شود ، “ذهنیت” کودک را شکل خواهد داد . در واقع ذهنیت ساخته و پرداخته ای است که کودک از جهان بیرون برای خودش بوجود آورده و با واقعیت خارج آن چنان ارتباط و شباهتی ندارد . یعنی ذهنیت پدیده ای فراواقعی است .
در کودک تا هفت سالگی عامل اصلی فعالیت ادراکی از طریق ذهنیت است که با جهان خارج و جهانی که پدر و مادر می شناسند تفاوت بسیار دارد . در واقع کودک ترجمه ای از واقعیت مطابق میل خودش از محیط خارج انجام می دهد و آن را درونی می کند .
کودک در دو سال اول زندگی طرح هایی را به جهت ایجاد ارتباط با جهان خارج انتخاب کرده و با این کار الگوهایی را برای خودش می سازد سپس آنها را درونی کرده و از این پس نحوه تماس خودش را با دنیای بیرون ( دیگران ) بر اساس این اصول پی خواهد ریخت . اگر کودکی است که از نزدیک بودن با دیگران لذت برده و مردم را خوب و دوست داشتنی دیده کوشش می کند با آنها در ارتباط باشد و اگر بودن با مردم را با رنج و آزار و آسیب تجربه کرده تلاش خواهد کرد تا از آنها فاصله بگیرد . این طرح ها ، در آینده رفتار کودک را شکل می دهند . نقش پدر و مادر این است که در این ایام تلاش کنند کودک نگرش خوبی به خود و دنیای پیرامون خود داشته باشد تا این طرح ها را به خوبی پی ریزی کند .
گرداورنده : سارا گودرزی
