معنا شناسی در کودکان کی و چگونه اتفاق می افتد
کودکان در دوره پیش دبستانی و سالهای اول دبستان مانند اسفنج واژه ها را جذب می کنند. حدود 18 ماهگی ، کودکان در سن (جهش واژه گان ) یا (انفجار نامیدن ) قرار می گیرند. که یکی از رویدادهای مهم رشدی است ، که در آن سرعت انباشتگی فهرست واژهای مفید افزایش قابل توجهی نشان می دهد. واژگان آنان از بیش از 50 واژه در 2 سالگی به 8000 تا 10000 واژه در 6 سالگی افزایش می یابد.برآوردهایی که از اندازه واژگان کودکان به عمل آمده بسیار متفاوت است. رشد واژگان با سرعت زیاد تا دوره نوجوانی و بزرگسالی ادامه می یابد . کودکان اسامی را زودتر از افعال فرا می گیرند، سپس صفات ، قیود ، حرف ربط و استفهامی آموخته می شوند. آنها اسم عام را زودتر از اسم خاص یاد می گیرند مثلا نان وسیله (ماشین ) رااز نوع ماشین مثلا (اتوبوس ) زودتر یاد می گیرند. از حدود یک سالگی ، کودکان دسته بندی اشیای متعلق به یک گروه را آغاز می کنند. برای مثال ، تمام توپ ها را یک جا کمی گذارند. در 18 ماهگی ، رفته رفته به دسته بندی های چند گروهی تمام اشیا در صفی منظم می پردازند. برای مثال ، همه جعبه ها را در یک محل و همه توپها را در محلی دیگر می گذارند. این توانایی گروه بندی اشیا در کودکان خردسال رابطه نزدیکی با نامیدن دارد.
معمولا کودکان قبل از آن که بتوانند واژه ای را تعریف یا در گفتار از آن استفاده کنند، به فهم آن قادر می شوند. ولی در هر حال ، این آگاهی ممکن است نسبی یا نادرست باشد. از آنجا که برخی از واژه ها معانی متعددی دارند، فهم معانی معمولا به کندی و معمولا از طریق مواجهه تکراری ، صورت می گیرد . کودکان از طریق توجه به نحوه کاربرد واژه ها ، واژه های تازه را یاد می گیرند. کودکان واژه های تازه را از طریق محاوره و خواندن یاد می گیرند. هر چه دیگران با کودک بیشتر صحبت کنندو برای او کتاب بخوانند ، یا خود کودک بیشتر کتاب بخواند ، فرصت بیشتری برای یادگیری واژگان تازه خواهد داشت .کودکانی که زود زبان باز می کنند الزاما خواندن را هم زود یاد نمی گیرند، اما کتابخوانی والدین برای کودکان در رشد مهارت های خواندن در آنها سهم دارد.
گردآورنده : سارا گودرزی
