علت مکیدن انگشت در کودکان چیست؟ درباره علت این عادت در کودک، بحثهای زیادی شده است، اما بیشتر متخصصان معتقدند که مکیدن انگشت به کودکان احساس آرامش و امنیت میدهد و به همین دلیل این رفتار ادامه پیدا می کند. زمانى كه كودك سعى مى كند رفتار مكیدن انگشت خود را تغییر دهد، والدین و اطرافیان او باید از این تصمیم او استقبال كنند و با حمایت ها و تشویق هاى خود او را كمك و یارى نمایند. حمایت روانى براى كودك امنیت پدید مى آورد و باعث مى شود كه كودك در ناملایمات و سختى ها از خود مقاومت بیشترى نشان دهد. تحقیقات همچنین حاکی از آن است که مکیدن انگشت اکثراً توسط کودکانی انجام میگیرد که در دوران نوپایی ساعات زیادی از روز را از مادرشان دور بودهاند. این اتفاق در بین کودکانی که ماههای اولیه زندگی خود را در آغوش مادرشان طی کرده و تماس فیزیکی با او داشتهاند، بسیار بسیار کم دیده میشود. مکیدن انگشت در نوزادانی که از شیر مادر تغذیه میکنند کمتر است، در نتیجه زندگی در دنیای صنعتی امروز که در آن نوزادان کمتر از شیر مادر بهره میبرند، یکی از دلایل مهم مکیدن انگشت است. عوارض این عادت کودکان می تواند تاثیر سوئی روی رشد دندان بگذارد و احتمال مریض شدن آن ها را افزایش دهد و از طرفی کودک مورد تمسخر کودکان دیگر واقع شود. بعضی کودکان در ۲ و یا ۳ سالگی این عادت را ترک میکنند در حالی که بعضی ها تا ۶ سالگی و حتی سنین بالاتر شست خود را می مکند. اگر این اختلال در سنین مدرسه وجود داشته باشد باعث میشود که کودک از طرف دیگر همسالان مورد تمسخر قرار گیرد و باعث کاهش اعتماد به نفس در وی میشود. اما اگر كودك 7 ساله اى نتواند این عادت خود را ترك كند، والدین و اطرافیان او باید درصدد درمان او برآیند، زیرا ترك چنین عاداتى در سال هاى بعد (نوجوانى) بسیار دشوارتر مىشود. در صورتى این عادت را در زمره اختلال بررسى مى كنند كه تا سنین 16-12 ادامه داشته باشد. مطالعات نشان مى دهند كه در حدود 15 درصد كودكانى كه از 5 سالگى به بعد انگشت خود را مى مكند، دچار مشكلات عاطفى – هیجانى ناشى از ورود به مدرسه و دوره پیش دبستانى هستند. بیشتر این كودكان شدیداً به پدر و مادر و اطرافیان شان وابسته و متكى هستند. از دیگر مشکلات این است که هنگامیکه کودک انگشت خود را میمکد باعث میشود دهانش باز بماند و عادت کند همیشه از طریق دهان تنفس کند.همچنین مکیدن انگشت در بعضی مواقع باعث میشود کودک به علت اینکه زبانش در حالت عادی نمیماند سرزبانی صحبت کند. داندان های کودک کج در می آید و موجب نادرست قرار گرفتن زبان می شود. باعث ایجاد عفونت در اطراف ناخن ها و بیماری های عفونی می شود. دندان های فوقانی به سمت بیرون و دندان های پایین به سمت داخل رشد می کند. این کار در رشد کام (سقف دهان) تاثیر میگذارد. کودک با مشکل گفتاری روبه رو می شود.
گردآورنده : فریبا نقدی