پرخاشگری کودکان

پرخاشگری کودکان

هنگام پرخاشگری کودکان بهترین عکس العمل والدین چیست؟

به اعصاب خود مسلط باشيد- اگر چه حفظ آرامش در شرايطي که کودک جيغ مي کشد، گاز مي گيرد و بدرفتاري مي کند، سخت به نظر مي رسد ولي اگر واکنش تندي نشان دهيد اطمينان داشته باشيد وضع بدتر مي شود. اين کشمکش بين شما و کودک، به نوعي براي کودک جذاب است؛ چون توجه شما حتي به شکل منفي به فرزندتان جلب مي شود و تماشاي شما در حالي که عصبي شده ايد، مي تواند براي فرزندتان هيجان انگيز هم باشد.
مراقب بازي هاي کودک باشيد- گاهي خشونت از سنين خردسالي در بازي هاي کودک ديده مي شود؛ به عنوان مثال وقتي فرزندتان عروسک هايش را کتک مي زند، يک قدم با بروز نشانه هاي خشونت در زندگي واقعي اش فاصله دارد. در اين شرايط با آرامش در بازي مداخله کنيد و به وي بگوييد: آقا خرسه خرگوش کوچولو رو نمي زنه.
راهي براي تخليه انرژي کودک بيابيد- به فرزندتان کمک کنيد، حس خشونتش را به شکل ديگري تخليه کند. مثلاً بگوييد: مي تونيم به بالش يا توپ ضربه بزنيم يا صداي آقا شيره رو در بياريم به جاي اين که سر مامان فرياد بزنيم.
به وي فرصت بدهيد- اين که فرزندتان گاهي با جيغ کشيدن، زدن و گاز گرفتن، رفتاري نامطلوب نشان مي دهد؛ به اين معنا نيست که در آينده به فردي قلدر و خشن تبديل خواهد شد. با رشد و بزرگ تر شدن، مهرباني و کنترل خشم را ياد مي گيرد و متوجه مي شود، رفتار خشن به ديگران آسيب خواهد رساند.
از قبل کودک را آماده کنيد- معمولاً زماني که فرزند مشغول بازي يا کار مورد علاقه اش است و شما ناگهان به وي مي گوييد که وقت رفتن است، باعث بروز نشانه هاي خشونت در وي مي شويد. اگرچه هميشه اين امکان وجود ندارد ولي سعي کنيد از قبل در باره برنامه هاي روزانه اش به او توضيح دهيد. اين روش به کودک فرصت مي دهد تا تصميم جديد را بپذيرد واحتمال بروز يک واکنش مثبت افزايش مي يابد.
تاثير تلويزيون و فيلم ها را در نظر بگيريد- معمولاً بين خشونت کودک و آن چه که در تلويزيون تماشا مي کند، رابطه وجود دارد. اگر فرزندتان به تماشاي فيلم هاي خشن تمايل دارد اين امر مي تواند تا حدودي روي رفتارش تاثيرگذار باشد. در همين راستا، بازي هاي رايانه اي با به کارگيري تفنگ و شمشير و… نيز تاثير مشابهي دارد. در اين مواقع با معرفي بازي هاي ملايم تربه فرزند، سطح بازي ها را متعادل کنيد.
کودک را تشويق کنيد تا مشکلش را بيان کند- هرچه بيشتربا کودک صحبت کنيد، راحت تر مي تواند خشم و ناراحتي اش را به شکل کلامي ابراز کند. وقتي کودک آرامش دارد، برايش توضيح دهيد که چگونه مي تواند، به جاي اين که از زدن يا پرت کردن براي جلب توجه استفاده کند، با حرف زدن مشکلش را بگويد.
شما الگوي کودک هستيد- اگر هنگام ناراحتي، با فريادکشيدن و دادوبيداد، خشونت به خرج دهيد؛ اين پيام را به کودک مي دهيد که عيبي ندارد وقتي ناراحت وعصبي هستيم واکنش تندي نشان دهيم؛ بنابراين به خود مسلط باشيد، حتي وقتي که جاي چهار دندان تيزکوچولو روي دست شما بر جاي مي ماند!

گردآورنده : سارا گودرزی

، ، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *