تغییر رفتار کودک (پاداش و تنبیه) – بخش پنجم
می خواهم از یک مثال استفاده کنم که موضوع مهمی را برای شما بیشتر توضیح دهم شاید خیلی از ما دیده ایم که خانواده ها یک سری حیوانات کوچیک را در خانه نگهداری می کنند تا به حال فکر کردید چرا این حیوان در اتاق پذیرایی یا روی تخت خواب صاحبشان دستشویی نمی کنند درواقع وقتی که اینا بچه هستند یا حداقل اون اوایلی که به خونه اورده میشن این اتفاق خیلی زیاد میفته صاحب این حیوان ها سعی می کنند با پاداش و تنبیه که به کار حیوان ها میدهند رفتار ان هارو به سمت اینکه بیشتر توی دستشویی مخصوص خودشون دستشویی کنند و کمتر در جای نامناسب سوق میدهند حتی تعامل با این حیوان ها هم صبر زیادی می خواهد .
تغییر رفتار کودک (پاداش و تنبیه) – بخش پنجم
من می گویم بیشتر جاهای مناسب و کمتر جاهای نامناسب یعنی کودک شما وقتی قرار است کاری را یاد بگیرد یا اصلاح می کند شما نباید انتظار تغییری ناگهانی را داشته باشید همین طور نباید انتظار داشته باشید که وقتی یاد گرفت دیگر ان کار را به صورت اشتباه انجام ندهد ما بزرگتر ها هم بعضی وقت ها در کاری که در ان خیلی حرفه ای هستیم خرابکاری می کنیم پس چجوری انتظار داریم که کودکان ما به محض اینکه کاری را یاد گرفتند بهشون یاد دادیم دیگر اشتباه نکنند پس این انتظار ناصبورانه ی والدین ی زنگ خطر بزرگ این والدین یعنی والدین کمال گرا که انتظار دارند بچه هاشون کاملاً درست رفتار کنند و هیچ وقت هیچ اشتباهی نداشته باشند باعث به وجود اومدن ی کودک به شدت مضطرب بدون اعتماد به نفس و ترسو خواهد شد که هروقت میخواد ی کاری رو انجام بده نگران اینکه خرابکاری کنه پس احتمالش خیلی زیاد که اصلا شروع به انجام کاری نکنه.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
