كنجكاوي كودكان نسبت به موضوع جنسيت و برخورد والدین
درك اين واقعيت كه كودكان نيز هم‌چون ديگر انسان‌ها از تمايلات جنسي برخوردار مي‌باشند، براي والدين سخت و دشوار مي‌نمايد. همان‌گونه كه كودكان از درك مفاهيم مربوط به احساسات و روابط جنسي والدينشان عاجز و ناتوانند به‌همان نسبت نيز شناخت والدين از ديدگاه‌هاي فرزندشان به اين مسائل گنگ و مبهم است. هرگز نبايد از نظر دور داشت كه كودكان درباره ساختار اندام بدنشان كنجكاو هستند. بديهي است كه درباره آن از والدين و يا نزديكان خود سئوالاتي بنمايند.
كودكاني كه به تازگي راه افتاده و به‌اصطلاح تاتي تاتي مي‌كنند، بيشتر اوقات زماني كه برهنه هستند؛ چه زمان شستشو در وان حمام و چه در حال تعويض لباس‌هايشان اندام جنسي خود را لمس مي‌نمايند. آنان در اين مرحله از كودكي احساس شرم و حياء نمي‌كنند و از آن‌جا كه براي كودكان لمس نمودن اندام بدن خوشايند مي‌باشد پس والدين نبايد واكنش تندي نسبت به اين رفتار كودكان از خود نشان دهند كه آنان را دچار شرمساري و سرزنش گردانند زيرا به لحاظ سني عمل آنها توجيه‌پذير است. اما اگر به‌تدريج و با افزايش سن ملاحظه شود كه فرزند آنان به نوعي انجام تكاليف و فعاليت‌هاي روزمره خويش سرباز مي‌زنند و نشانه‌هائي از پريشاني، نگراني، استرس، گوشه‌گيري و پرخاشگري از خود بروز مي‌دهد، والدين مي‌بايست او را بيشتر از جنبه ارتكاب استمناء زير نظر گرفته و مراقبت نمايند، زيرا در آينده چنين كودكاني بيشتر طعمهٔ سوء‌استفاده‌هاي جنسي قرار مي‌گيرند.
از هنگامي كه كودك سه ساله مي‌شود بهتر است كه اولياء استفاده از كلمات صحيح كالبدشناسي را براي ناميدن اندام تناسلي و جنسي كودك استفاده و اسامي مورد پذيرش را با توجه به شرايط سني كودك خويش به وي آموزش دهند زيرا وقتي كه كودك مي‌تواند تلفظ صحيح يك كلمه را بيان كند، دليل ندارد والدين از به‌كار بردن آن كلمه اجتناب ورزند. واژه‌هائي مانند نر، ماده، آلت مردانه، واژن، مهبل و غيره متناسب با سن كودك بايد به‌عنوان يك حقيقت محض و بدون اشارات و اصطلاحات نامتجانس توسط والدين آشكار گردد.
كودكان ۳ تا ۶ ساله علاقه بسياري به بازي ”دكتر بازي“ دارند و در اين حال والدين با شنيدن و يا ملاحظه چنين رفتاري، واكنشي افراطي در مقابل آنان از خودشان مي‌دهند. در اين موقع تنبيه بدني شيوه مناسب براي برخورد با اين عمل آنان نبوده و در خيلي اوقات حضور به موقع والدين مي‌تواند عامل بازدارنده‌اي براي مقابله و جلوگيري از تكرار اين چنين رفتاري به شمار آمده و مؤثر واقع گردد. والدين بدانند كه اين رفتار كودكانه بي‌بندوباري جنسي محسوب نمي‌شود و تصور اين‌كه اين‌چنين رفتاري كودكان آنان را به بي‌قيدي در امور جنسي رهنمون مي‌نمايد كاملاً بي‌اساس است. بهتر است والدين بدون قيل و قال توجه كودك را به فعاليتي ديگر معطوف نموده و با او به گفتگو بپردازند و به طفل خود توضيح دهند كه اگرچه او تمايل و علاقه‌اي به شناخت اندام دوست خود دارد وليكن وي در حال رشد سني بوده و به‌تدريج جسم او بزرگ‌تر مي‌شود و به طور كلي از انسان‌ها انتظار مي‌رود كه هميشه به‌خصوص در انظار، جسم برهنه خود را از ديگران پوشيده و محفوظ نگه دارند. بدين طريق شما بدون اين‌كه احساس شرم و گناه را به او القاء نمائيد، در اين خصوص براي كودك خود محدوديتي ايجاد كرده‌ايد. با توجه به سن كودك با او درباره تما‌س‌هاي خوب و زشت به گفتگو بپردازيد. به او بگوئيد كه جسم او متعلق به اوست و حق مسلم اوست كه، آن را پوشيده و محفوظ نگه داشته و بدون رضايت و خواست وي هيچ‌كس حتي پدر و مادر و ساير نزديكان حق ندارند كه اندام او حتي دست و صورتش را لمس نمايند. كودك خود را توجيه گردانيد كه اگر كسي بدون رضايت او و يا به اجبار قصد لمس جسم او را نمايد و يا به هر دليلي باعث آزار و ناراحتي او گردد، وي وظيفه دارد كه از اين عمل امتناع و اجتناب نموده و سريعاً موضوع را با والدين خود در ميان بگذارد.
گردآورنده : سارا گودرزی
