برخی ویژگیهای کودکان مبتلا به اختلال یادگیری
گوشه گيري: برخلاف كودكي كه آشكارا پرخاشگر است يا تحرّك بيش از حد دارد برخي كودكان مبتلا به ناتواني يادگيري را ميتوان با ويژگي بي حالي ،سستي ،عدم تحرك ،واين كه در كلاس هيچ آزاري به ديگران نمي رسانند شناخت. گوشه گيري اين نوع كودكان اغلب سبب مي شود كه در كلاس هاي درس توجّه كسي به آنان جلب نشود.اغلب اوقات اين كودكان مي كوشند كه تماسشان تاحد ممكن با همسالانشان و افرادبزرگسال كم باشدآنان از روابط متقابل اجتماعي كاملاً پرهيز مي كنند اين ويژگي بخصوص كودكان، با خصوصيت كودكي كه بطور كلّي شرمگين و آرام است تفاوت دارد.طبق اظهار بلكهام و سيلبرمناكثر كودكان در مقاطع مختلف رشد برخي رفتارهاي گوشه گيرانه از خود بروز مي دهند.اين رفتارها تنها زماني ناسازگاري تلقي ميشود كه بطور مجزّا و انحصاري مشاهده شود.و مانع از برقراري روابط عادي با ديگران شود. گوشه گيري ميتواند از عوامل گوناگون ناشي شود .از جمله دلايل عمده گوشه گيري مي توان از عدم موفقيّت در امور تحصيلي و يادآوري ناكاميهاي پيشين نام برد .همچنن بعضي از كودكان به غلط تشويق مي شوند كه آرام وبيصدا بنشينند.گوشه گيري معمولاًبسيار تدريجي و با گامهاي بسيار كوتاه از بين ميرود.
تحرّك بيش از حد: معمولاًتحرك بيش از حد به جنب و جوش و فعاليّت بيش از اندازه گفته ميشود.و چنين رفتارهايي بيشتر اوقات در حكم يك اختلال حركتي تلقي ميشود تا يك مسئله اجتماعي عاطفي .به باور گاردنر گرچه اين احتمال وجود دارد كه جنب و جوش فوق العاده از عوامل جسمي مايه گرفته باشد ،امّا معلوم شده است كه كودكان برخي از اين رفتارها را از طزيق تشويق نا آگاهانه ديگران مي آموزند.كودكان مبتلا به پرتحركي معمولاً بسيار بي قرارند و تقريباًهميشه به نوعي در حرکتند. معتقد است كه در تعيين ميزان تحرك بيش از حد توجّه به متغيرهاي اجتماعي و موقعيتي اهميّت فراوان دارد . دلايل تحرك بيش از حد فراوان و متنوع است از جمله دلايل ذكر شده عبارتند از :دلايل زيست شناختي همرا ه با عوامل محيطي ،تجربه هاي مدرسه و انواع گوناگون آلرژی ها.طبق نظر برایانت تحرك بيش از حد با بالا رفتن سن معمولاًكاهش مي يابد و علايم آشكار تحرك بيش از حد كمتر به چشم مي خورد امّا اختلالهاي مربوط به تمركز ،توجّه و حواس پرتي احتمالاًپابرجا خواهد ماند.
گردآورنده : سارا گودرزی
