آموزش مهارت همدلی به کودک – بخش سوم
بخش دوم تعریف همدلی این بود که فرد قادر باشد موقعیتی که طرف مقابل قرار گرفته یا درواقع آن چیزی که طرف مقابل می بیند و درک می کند را درک کند انگار عینک طرف مقابل را برداریم و به چشم خود بزنیم و با عینک طرف مقابل به موضوع نگاه کنیم خیلی واضح است یعنی اینکه خودمان را جای طرف مقابل بگذاریم و از دیدگاه طرف مقابل به موقعیت نگاه کنیم به طور مثال به کودکمان می گوییم که اگر تو یک بازی را خیلی دوست داشته باشی ولی دوستت در ان بازی همیشه شکست می خوره و برای همین دلش نمی خواد توی مدرسه، زنگ تفریح یا زنگ ورزش آن بازی را بکند تو چه حسی داری؟ می توانی متوجه شوی که دوستت چه حالی دارد؟
آموزش مهارت همدلی به کودک – بخش سوم
به عبارت دیگر موقعیت هایی را ترسیم می کنیم که کودک در آن قرار نگرفته است به طور مثال کودک فوتبال خیلی خوبی دارد اما دوستی دارد که فوتبالش اصلا خوب نیست و وقتی فوتبال بازی می کند اطرافیان مسخره اش می کنند و بهش می خندند از کودک بخواهید اگر جای دوستش بود چه حالی داشت و چه احساسی می داشت؟ یا اگر این مشکل و با کودکتان دارید که اسباب بازیهایش را پهن می کند و شما هم خسته و کوفته از سرکار بر می گردید و تازه شروع به جمع کردن وسایل کودک می کنید از کودک بخواهید تا فکر کند که کودکی دارد که همیشه وسایلش را میریزد وسط اتاق و وقتی شما خسته و کوفته از سرکار میای اون موقع چه حالی داری؟ درواقع شرایط مختلف کودک باید خودش را جای آدم دیگری بگذارد و به موقعیت نگاه کند همین موضوع کمک می کند کودک متوجه شود تمام دنیا حول محور دید او قرار نگرفته و نمی چرخد و آدم های مختلف دید های مختلفی می توانند داشته باشند و وقتی در شرایط خاص قرار گرفت سعی کند که فکر کند و حدس بزند که هرکس ان موقعیت را چطور از دید خود می بیند؟
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
