علایم سندرم آسپرگر چیست؟
علایم
آنها تمايل دارند باديگران ارتباط برقرار كرده صحبت نمايند اما تون كلام گاهي غيرآهنگين و يكنواخت است و گاهي آهنگين و پرسشي است. ژستهاي غير كلامي كه بيانگر احساسات دروني است، كمتر وجود دارد. از نظر توليد كلام ياخيلي زياد و يا كم صحبت مي كنند و طرز تكلم آنها عجيب و غريب به نظر مي آيد. از ضمير «من» كمتر استفاده كرده و بيشتر نام خود را به زبان مي آورند. مبتلايان در مورد درك مفاهيم طنز آميز و شوخي مشكل دارند.
در اختلال آسپرگر، رشد اوليه ( شامل رشد شناختي و زبان) ظاهراٌ طبيعي است اما كودك داراي علائق غير عادي است كه با حساسيت فراوان آنها را دنبال مي كند. در اين حالت كودك نقايص اجتماعي خود را هنگامي بروز مي دهد كه وارد مراحل پيش دبستاني مي شود و در معرض روابط با همسالان قرار مي گيرد.: توانایی‌ها و روابط اجتماعی ضعیف، رفتارهای وسواسی و تکراری، و خویشتن ـ محوری در آنها دیده می‌شود. ممکن است توانایی‌های حرکتی به طور محدودی کامل نشود و در طرز راه رفتن یا انجام فعالیت‌های حرکتی پیچیده تر مثل راندن دوچرخه یا توپ بازی مشخص شود. افرادی که دچار این اختلال هستند داری مشکلات فراوان در تعاملات اجتماعی هستند و دارای خصوصیات رفتاری کلیشه‌ای در رفتارها و علایق هستند. افراد مبتلا به این سندرم، در روابط اجتماعی بسیار ضعیف هستند اما ﻣﻌﻤﻮﻻ اﺧﺘﻼل یﺎدﮔیﺮﯼ ﻧﺪارﻧﺪ.[۳] کودکان مبتلا به آسپرگر تنها به یک موضوع علاقه نشان می‌دهند و تمایل دارند همه چیز را در ارتباط با آن موضوع واحد بدانند و راجع به دیگر مباحث کمتر صحبت می‌کنند. بنابراین این کودکان بدلیل مهارت‌های اجتماعی ضعیف و دامنه محدود علایق از دیگران جدا می‌شوند و برقراری ارتباط با سایرین را با رفتار غیر متعارف و نامناسب خود و یا در خواست صحبت کردن، تنها راجع به یک موضوع خاص، غیرممکن می‌سازند. سندرم آسپرگر معمولاً دیرتر ازاوتیسم دیده می‌شود و معمولاً بعدتر مشخص می‌گردد. فقدان همدردي با ديگران، نقص يا عدم توانايي در برقراري ارتباط با همسالان، آسيب مشخص در استفاده از رفتارهاي غير كلامي نظير خيره شدن چشمي، حركات بدني و وضع اندامي عجيب، علايق، فعاليت ها يا رفتارهاي تكراري، مشغوليت شديد فكري در مسايل خاص و گاهي يا اشيا مي باشد. امروزه اختلال آسپرگر جزو اختلالات نافذ رشد است
در اغلب موارد كسي كه به سندرم آسپرجر مبتلاست ممكن است در مورد موضوعهاي پيچيده اي مثل موسيقي، تاريخ و هواشناسي از خود توجه بيش از حد [در حد وسواس] به خرج دهد و نسبت به يك فرد عادي مهارتهاي كلامي بيشتري در اين موضوعها پيدا كند. اما هنگامي كه در مورد اين موضوعها سخن به ميان مي آورد مخاطب متوجه اين حقيقت مي شود كه در كلماتي كه فرد مبتلا به كار مي گيرد، روح و احساس وجود ندارد و حالتي مكانيكي و ماشين وار به خود گرفته است.
منابع
http://migna.ir
http://www.ravanpajoh.com
http://fa.wikipedia.org
http://www.kardarmani-iran.blogfa.com
گردآورنده: فریبا نقدی
