نکاتی پیرامون پدری و مادری 3
در عین داشتن نظارت بر فرزندان،چنانچه با دلیل و مدرک شک نمودید که احیانا فرزند شما درگیر مصرف ماده ای شده است اصلا و ابدا دست روی دست نگذارید با این تصور که او خودش بالاخره موضوع را به من خواهد گفت یا اینکه سرش به سنگ خواهد خورد و یا اگر در خصوص موضوع با او صحبت کنم ممکن است احترام میان ما از بین برود بلکه باید هرچه سریعتر در زمان و مکان مناسب و البته با دلیل و مدرک و در مرحله اول به شکل خصوصی با او صحبت کنیم. پدر و مادر باید بدانند که هرگز نمی توانند کودک و نوجوان خود را بعنوان دوست و سنگ صبور خویش انتخاب کنند و دائما اضطراب ها،ترس ها و نگرانی های شان را با او در میان بگذارند!؟ زیرا ذهن و فضای روانشناختی کودک توان و گنجایش شنیدن،درک کردن و هضم مشکلات و گرفتاریهای دنیای بزرگسالی را ندارد.بر عکس،پیشنهاد می شود پدر و مادر دوست فرزندان خود باشند به نحوی که کودک و نوجوان همواذه بتواند درباره نگرانی ها و اضطراب های خودش با والدین صحبت کند. به نشانه ها وعلایم رفتاری و هیجانی فرزندتان توجه نمایید و بی تفاوت از کنار آنها نگذرید.برخی از نشانه هایی که در ادامه ذکر می شود ممکن است احتمال سوءمصرف مواد را در فرد مطرح کند،نشانه هایی نظیر:تغییرکردن دوستان قبلی و شروع ارتباط با دوستان جدید،تغییر در عادات خواب و بیداری و خورد و خوراک،افت عملکرد تحصیلی،رفتار سرکشانه توام با پرخاشگری،خصومت ورزی و فقدان حس همکاری،گوشه گیری،انزوا و افسردگی،تغییرات ناگهانی خلقی،پنهان کاری،درخواست های غیر قابل توجیه پول. متاسفانه برخی از والدین به پیروی از سبک های فرزندپروری دیکتاتوری،در ارتباط با فرزندان خود صرفا متکلم وحد ه هستند و به کودک یا نوجوان خود اجازه نمی دهند که نگرانی ها،اضطراب ها،ترس ها و ایده های خود را آزادانه بیان کند بلکه توقع دارند در مقابل آنها تنها سکوت کند و گوش بدهد.
گردآورنده : سارا گودرزی
