آموزش مهارت خودآگاهی به کودکان – بخش یازدهم
در این میان نکته ای را بگوییم که ما دو نوع خودآگاهی داریم یک خودآگاهی عمومی داریم که آدم هایی که ما را می شناسند هم ان را می دانند مثل ویژگی های ظاهری مان حتی اگر یک آدم ما را ببیند می تواند تا حدودی این ويژگی ها را کشف کند دوست های نزدیک ما بیشتر این را می بینند اعضای خانواده این را بیشتر می بینند مثل اینکه چه چیزهایی را ما دوست داریم؟ چه چیزهایی را ما دوست نداریم؟ مثلا مادر همه ی کودکان می دانند کودک چه غذایی را دوست دارد و چه غذایی را دوست ندارد پس در این زمینه مادرها می توانند به کودکان خیلی کمک کنند یا دوست های ما می دانند که ما چه تفریحاتی را دوست داریم چه کتاب هایی را دوست داریم و چه نوع فیلم هایی را می بینیم ولی یک نوع خودآگاهی دیگر است که خودآگاهی شخصی ما است
آموزش مهارت خودآگاهی به کودکان – بخش یازدهم
آن چیزهایی که ما ممکن است به سایرین بروز هم ندهیم یک سری باورهایمان و یک سری از افکارمان را یک سری احساساتی که فکر می کنیم اگر سایرین بدانند یا مسخره می شویم؟ یا ناراحت می شوند؟ درواقع یا آسیب به خودمان می زند یا به بقیه می زند پس بخشی از خودآگاهی ما هست که ما سعی می کنیم از بقیه کتمان کنیم این بخش، بخش خیلی مهمی است این بخش همان بخش مهمی است که شما برای اینکه بتوانید با آن کنار بیایید قبولش بکنید پیش روانکاو می روید درواقع روانکاوی که نوعی رویکرد روان شناسی است به شما کمک می کند خودتان را بهتر بشناسید ان بخش از خودتان را که سعی می کنید قایم کنید و به بقیه نشان دهید پس زمانی که به کودکانمان داریم درباره ی خودآگاهی می گوییم این موضوع را هم می گوییم که یک سری از ویژگی ها هست یک سری از خواسته ها و نیازهای ما هست که مثل راز برای ما می ماند و دلمان نمی خواهد که به بقیه بگوییم چون می ترسیم که یا خودمان یا سایرین آسیب ببینند.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
