راه کارهای شناخت و کمک به کودک مضطرب – بخش چهاردهم
در این سالهایی که مراجعه های بسیاری می بینم بارها شده است که این جمله را از مراجع ها شنیده ام انگار دقیقا شما جای من بودید چقدر خوب متوجه می شوید که من چی می گم از اینجا به بعد رابطه درمانی بین من و مراجع ام انقدر قوی می شود و او به راحتی به من اطمینان می کند تا سعی خودش را بکند کارهایی که به او می گویم که کمکش می کند و حالش را تغییر می دهد را درست انجام دهد. اگر شما هم با کودکتان چنین شرایطی را تجربه می کنید اگر شنونده ی خوب، صبور و با اطلاعاتی باشید می توانید دقیقا این جملات را از کودک بشنوید یا کاملا حس کنید که کودک خوشحال است که شما متوجه می شوید که چه می گوید؟
راه کارهای شناخت و کمک به کودک مضطرب – بخش چهاردهم
پس قدم اول بالا بردن اطلاعات خودمان بود قدم بعدی پیدا کردن اتفاقات اضطراب زا است قدم سوم صحبت با کودک در مورد شرایطش است، همدلی، بازخورد دادن، طبیعی جلوه دادن چیزهایی که تجربه می کند، کمک به کودک برای حرف زدن اما فشار آوردن به کودک نه کودک را مجبور به حرف زدن نکنید و پیدا کردن نشانه های بدنی و فکری اضطراب در کودک مربوط به بخش صحبت کردن شد، تکنیک های همدلی را یاد بگیرید، باز خورد دادن را هم که با هم مرور کردیم، وقتی هم که به کودک می گویید هرکس دیگری هم اگر جای تو بود این حس را داشت، این تجربیات را داشت، شرایط برای کودک طبیعی احساس می شود و نهایتا آنجا که از کودک می پرسید قلبت تند تند می زد؟ احساس می کرد کف دست هات خیس شده؟ یا داری خفه می شی؟ با این سوالات هم عوامل بدنی و فکری کودک را می توانیم چک بکنیم.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
